Κλείνοντας κύκλους και ανοίγοντας νέους

Απόσπασμα αφήγησης από την εικαστική έκθεση "Κέντρο - Απόκεντρο"
Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Χανιά. Τα ερεθίσματα που είχα από εκεί μου είχαν διαμορφώσει μια συγκεκριμένη νοοτροπία σχετικά με τον υπόλοιπο κόσμο και το «εξωτερικό». Κάποτε το ταξίδι στο εξωτερικό μου φαινόταν κάτι πολύ μακρινό. Αν μου έλεγες στα 14 μου χρόνια πως θα ταξίδευα έξω από την Ελλάδα, θα μου φαινόταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Αργότερα, όταν άρχισα να πρωτοταξιδεύω, άλλαξε αυτήν η νοοτροπία μέσα μου. Πήγα στην Αθήνα, έζησα μόνος μου, πήγα στο εξωτερικό και έκανα μεταπτυχιακές σπουδές. Ξεκίνησα από την Αγγλία, συνέχισα στην Βουδαπέστη, στην Ουγγαρία, πήγα για να δουλέψω στο Βέλγιο… Και σε κάθε περίπτωση, όπου πήγαινε ένοιωθα να ζω κάτι διαφορετικό. Σαν να έκλεινε ένας κύκλος και να άνοιγε ένας καινούργιος. Ένοιωθα σαν να άλλαζε ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά μου. Σαν κάθε φορά να είμαι ένας καινούργιος άνθρωπος. Και όταν ξαναγύρναγα σε μια πόλη που είχα ήδη ζήσει, όπως η Αθήνα για παράδειγμα, αυτή ήταν μια άλλη πόλη για μένα. Το κέντρο, λοιπόν, σε κάθε περίπτωση ήταν για μένα όπου πήγαινα, αλλά για κάποιον διαφορετικό λόγο κάθε φορά. Το κέντρο ήταν όπου βρισκόμουν για ένα σημαντικό λόγο, για μια εμπειρία διδακτική, φιλοσοφική, ζωής. Και βλέπω τον εαυτό μου κάθε φορά που τελειώνει μια τέτοια περίοδος τελείως διαφορετικό, ανάλογα με το που βρισκόμουν και τι έκανα.