Παλεύοντας το καλό με το κακό

Απόσπασμα αφήγησης από την εικαστική έκθεση "Κέντρο - Απόκεντρο"
Μια μέρα, τότε που εργαζόμουν στο πανεπιστήμιο, είχα πάει στην τράπεζα να πληρωθώ. Ο ταμίας έκανε λάθος και μου έδωσε περισσότερα χρήματα από όσα έπρεπε. Εγώ το κατάλαβα αυτό όταν έφτασα σπίτι μου. Πέρασα όλη τη μέρα και όλη τη νύχτα με φοβερή εναλλαγή συναισθημάτων. Σκεφτόμουν, «θα τα κρατήσω, θα πάρω εκείνο, θα κάνω εκείνο, θα κάνω ετούτο…». Περιττό να σας πω πως δεν κοιμήθηκα όλη τη νύχτα. Μια έβγαινε ο καλός μου εαυτός, μια ο κακός. Το πρωί σηκώθηκα πάρα πολύ πρωί. Η τράπεζα βρισκόταν στην Πανεπιστημιούπολη και εγώ έμενα πολύ μακριά. Πήγα από τα μαύρα χαράματα, λοιπόν, στήθηκα έξω από την τράπεζα και περίμενα. Το παραπάνω ποσό ήταν 60.000 δρχ., δεν ήταν τόσο σπουδαίο, αλλά για μένα πριν από τόσα χρόνια ήτανε σημαντικό. Με το που άνοιξε η τράπεζα, πήγα στον ταμία και τα έδωσα. Ένοιωσα τέτοια ανακούφιση! Αυτός με φύλαγε, «φέρτε», έλεγε, «να κεράσω την κυρία». Ο καημένος θα τα έβαζε από την τσέπη του, δεν μπορούσε να κλείσει ταμείο. Ένοιωσα, λοιπόν, τέτοια ικανοποίηση που έκανα αυτό που έπρεπε και που υπερίσχυσε το Καλό έναντι του Κακού μέσα μου. Μπορώ να πω, συνεπώς, πως το κέντρο μου είναι το Καλό και το Κακό είναι το απόκεντρό μου.